‘Art is life seen through man’s craving for perfection and beauty’ (Paul Outerbridge)
Voor mij gaat kunst over creatieve expressie en het vertellen van een verhaal. Ik kan het met
woorden weven, op het doek, met mixed media of door de lens, maar ik vertel altijd een verhaal. Ik
observeer de wereld om me heen en kunst stelt me in staat te antwoorden op mijn waarnemingen.
Een deel van mijn oeuvre toont mijn streven om nabije schoonheid weer te geven, maar andere
werken doen juist het tegenovergestelde. Zo richt mijn serie Flower Portraits zich op de intrinsieke
schoonheid van de bloem zelf, maar het herinnert me er tevens aan dat het belangrijk is om van de
kleine dingen in het leven te genieten. Als ik door Amsterdam wandel, zie ik op bijna elke straathoek
een symfonie van bloemen. Vaak raak ik bedwelmd door hun schoonheid en kan dan helemaal
verdwijnen in het moment. Voordat orkaan Katrina over mijn geboortestad New Orleans raasde, had
ik eigenlijk zelden of nooit zulke carpe diem-ervaringen.
Door kunst te maken kan ik mijn werkelijkheid transformeren en spelen met de manier waarop ik
naar dingen kijk. Soms dreig ik overweldigd te raken door de wisselvalligheden van het leven,
bijvoorbeeld door rampen zoals orkaan Katrina of situaties die ik niet kan beheersen. Het scheppen
van kunst geeft me dan toch een gevoel van controle. Ik kan antwoorden op wat er gebeurt, in
plaats van me er alleen een slachtoffer van te voelen. Kortom: kunst stelt me in staat zin te geven
aan dat wat zinloos voelt. Tevens zet het mijn energie en realiteit op een positieve manier om.